PROSTE PYTANIA… 1
Karabeusz (K) Jesteśmy jako społeczeństwo zaabsorbowani bieżącymi problemami osobisto-zawodowymi i stąd nie mamy czasu zastanawiać się nad kluczowymi zagadnieniami, jakie rozgrywają się wokół nas. Okres wyborczy wymaga jednak udzielenia sobie odpowiedzi na proste pytania i dlatego postanowiłem je zadać.
Tadeusz Michał Nycz (TMN). Bardzo słuszne podejście przybliżające to, o czym każdy wyborca powinien wiedzieć.
K. Zacznijmy od demokracji, który to ustrój budujemy od 1989 r. a tak naprawdę chyba niewiele o nim wiemy. Co jest jej kwintesencją i jak należy ją definicyjnie postrzegać?
TMN. Sięgając do pierwszej z brzegu encyklopedii możemy przeczytać, że demokracja to są rządy większości obywateli mających prawa wyborcze.
K. Czyli w Polsce obecnie mamy demokrację, wszak stoimy w obliczu wyboru przez większość obywateli naszej głowy państwa?
TMN. Owszem. Mamy demokrację tzw. pośrednią, która nie odpowiada definicyjnemu zwrotowi tego słowa.
K. Dlaczego tak twierdzisz?
TMN. Naród większościowo nie może niczego skutecznie bezpośrednio zażądać i wyegzekwować. Przykładowo, większość obywateli, jak podają niekwestionowane przez nikogo badania nie chce przyjmować tzw. nielegalnych imigrantów. W demokracji bezpośredniej suweren, czyli inaczej mówiąc naród większościowo powinien mieć prawo zmusić władze do takiego działania, aby imigrantów niechcianych nie przyjmowała.
K. W jaki sposób można by to zrobić?
TMN. Bardzo prosto. Powinniśmy mieć zapisane w Konstytucji prawo dotyczące rozpisania referendum ogólnonarodowego w takiej sprawie, którego wynik byłby dla władzy wiążący.
K. Nasza Konstytucja przewiduje przecież referendum ogólnonarodowe.
TMN. Zgadza się. Tylko, że o jego rozpisaniu nie decyduje naród lecz odpowiednie organy władzy przez nas wybrane. Mamy na to wpływ, ale jedynie pośredni a nie bezpośredni. Czyli sami niczego nie możemy skutecznie zażądać w tak ważnej sprawie jak sprowadzanie do naszego kraju obcych kulturowo ludzi.
K. Jak wyjaśniają w encyklopediach, demokracji bezpośredniej nie da się w praktyce realizować, dlatego króluje demokracja pośrednia.
TMN. To nieprawda. Przykładem kraju mającym cechy demokracji bezpośredniej jest np. Szwajcaria.
K. Dlaczego, wobec tego inne kraje nie idą śladem Szwajcarii, uznawanej bądź co bądź za państwo bogate, poprawnie rozwijające się, w efekcie przynoszące obywatelom dobrobyt?
TMN. Podstawową przyczyną tego jest fatalna edukacja młodego pokolenia. A jak przysłowie powiada – czego się Jaś nie nauczy, tego Jan nie umie!
K. Nie bardzo rozumiem, co masz na myśli?
TMN. W szkolnictwie podstawowym popełniamy kardynalny błąd, nie ucząc dzieci ABC prawa, ekonomii, polityki i mediów.
K. Przecież te zagadnienia przewijają się przez różne przedmioty, za pośrednictwem których młodzież jest edukowana?
TMN. Może wytłumaczę na przykładzie matematyki. Jeżeli system uczenia tego przedmiotu przewidywałby np. dodawanie w klasie pierwszej, odejmowanie w klasie drugiej, dzielenie w klasie trzeciej, a mnożenie w klasie czwartej, już nie mówiąc o większym rozrzuceniu w czasie tych zagadnień, to mało który uczeń miałby blade pojęcie na temat tego o co w matematyce chodzi.
K. Jaką miałbyś sensowną propozycję?
TMN. Świadomy obywatel zaistnieje wówczas, gdy dostanie ABC omawianej wiedzy, jako podstawy wyjaśnienia otaczającej go rzeczywistości w której żyje już na początku edukacji w całości tego skrótowego ABC.
K. Chciałbyś tego uczyć dzieci już np. w pierwszej klasie?
TMN. To jest sprawa do oceny psychologów z zakresu percepcji edukacyjnej, w każdym jednak razie absolwent szkoły podstawowej powinien być w pełni wyedukowany na podane tematy.
K. Dlaczego tak się nie dzieje?
TMN. Zostawmy teorie spiskowe na boku, bo chyba do nich zmierzasz? Skoncentrujmy się na przykładach powszechnej nieznajomości pojęcia demokracji w społeczeństwie. Spróbuj zapytać dowolnego rozmówcę nawet wysoko wykształconego, w jaki sposób on pojmuje definicję demokracji, to się przekonasz, że wiedza na ten temat jest znikoma, lub żadna…
Cdn.