Miesiąc: październik 2020

Zapotrzebowanie kompletnego bezruchu,
Hamujące max zmysły, w tym przestrogi uchu.

Tadeusz Miłowit Lubrza

Sposób pozwalający poczuć się wspaniale,
Do którego zbyt często zaglądamy, ale,
Niezbędny dla psychiki w stanie równowagi,
Bez którego przeżycia człowiek bywa nagi…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Zachwyt myśli wynikłych z pożądania chwili.
Niemożliwy w realu, fantastyczny, czyli,
Przebieg zdarzeń cudowny mocno wtórujemy,
A którego doznania wciąż nie dostajemy.

Tadeusz Miłowit Lubrza

Odczuwania błogości subiektywnej treści –
Różnorodność podziału nasz mózg nie pomieści.
Podniesiona maestrią do wspólności chwili,
Chociaż dwóch dusz w momencie obiektywu mili…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Ciężki przymus wydarcia jakiejś farsy z głowy,
Utrzymany w realiach choćby do połowy.
Nadający jednostce niepoślednią rolę,
Tak, jak prądy nowości – choćby rock end role…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Układanie społecznych klocków lego w ciągu,
Wedle przekazanego od góry wyciągu…
Złudny sposób zazdrości ludźmi kierowania,
W doświadczeniu sprawdzony, jako zwykła mania…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Proste odwzorowanie fotografii świata,
Nad którym różnorodność, jak wolny ptak lata…
Niedająca do końca widzowi spokoju,
Bez względu na istotę przedmiotu pokroju.

Tadeusz Miłowit Lubrza

Forma odzwierciedlenia społeczeństwa w świecie,
Podzielona przypadkiem na prądy – stulecie.
Mówiąca gromkim głosem wciąż o zagubieniu,
Pomiędzy ideami, a czynem, w sumieniu…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Studnia wiedzy powszechnej niedostępnej zwykle,
Leksykonem dająca namiastkowe cykle…
Utajona wśród grupy wyższych specjalistów –
Ochotników – za kasę, do pisania listów…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Prosta forma trzymania człowieka na smyczy,
Różowiąca realia, gdy czasem skowyczy.
Daje również poczucie znajomości świata,
Chociaż bywa to tylko ułudna poświata.

Tadeusz Miłowit Lubrza