Motto: oda do Prezydenta
Romantyczność wspaniałą epoki historią,
Pozostawać powinna stałą alegorią
Przynoszącą nam chlubę wieszcza wiekopomną.
Tej rozrywki czytania dzieci nie zapomną.
Dla dorosłych współcześnie ważniejsze są sprawy,
O czym wiedzieć powinien człowiek zwykle prawy.
Przybliżenie struktury historii ustroju
I, prawa suwerena władczego pokroju.
Pustkę mamy w tej sferze – wszędzie mowa dęta,
Toteż wierzę w staranność Pana Prezydenta!
Skoro prawnik przywódcą jest wszystkich rodaków,
Wykształcenie mu nadal Jagielloński Kraków…
Nie wątpię, że zadanie dokładnie wypełni,
Stąd będziemy powszechnie owej wiedzy pełni.
W rezultacie pojmiemy, że ustrój sarmacki
Wzorem był demokracji, a nasz krajan gracki,
Bez potrzeby wciąż wzdycha, by zachodnie kraje
Przybliżyły mu wolność, choć o jedną staje…
Mając własny pierwowzór – rozwoju inwencję,
Może o demokracji tworzyć konferencje…
Zapraszając Francuzów, Niemców, inne rody,
Wytłumaczyć, jak tworzyć ustrój dla wygody
Suwerena całego w glorii pełnej władzy,
Zamiast żebrać ochłapów, bo jesteśmy nadzy…
Oni mogą się od nas uczyć demokracji,
Jeśli pojmą istotę przynależnych racji.
Rodak dzisiaj zajęty, niczym pan Hilary,
Szukający soczewek, kiedy okulary
Ma na własnym nochalu, lecz dostrzec nie umie,
Bowiem media bełtają ogromnie w rozumie…
Z tych powodów Prezydent jest deską ratunku,
Bo, znajomość ma dobrą w zawodzie, rynsztunku.
Tadeusz Miłowit Lubrza