Kategoria: Definicje

Choć otrzymał jeden oryginał żywota,
To rozsądek u niego wyprzedza głupota.
Nawet znając sentencję, co powszechnie krąży,
Że na cmentarz na pewno bez trudu się zdąży.

Tadeusz Miłowit Lubrza

Upojnie oraz skrycie, kocham cię nad życie…
Oto faza piosenki śpiewanej w korycie.
Dla igrania z urodzin kolejnego trwania,
Formą śmierci wolności, niebytu wdrażania.

Popadanie w absurdy służy panom mocy…
Mrocznym siłom straszącym zwykle po północy.
Podającym nam często dość chwytliwe hasła,
Aby siła żywotna w człowieku wygasła…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Urodzony, ochrzczony, także bierzmowany,
Przechodzący komunii różnorodne stany…
Uczestnik co niedzielnej nauki Kościoła,
O zbawienie w czas modłów bardzo często woła.

W kwestii próby wyznania, realiów praktyki,
Różnorodne jednakże stosuje nawyki.
Jeden wierny, odważny i idei broni,
Inny czarta podszeptem w kręgi piekieł goni…

Tadeusz Miłowit Lubrza

 

Nie mogący panować w ogóle nad odruchem,
Jakby dostał czekanem albo też obuchem,
Związany nierozłącznie z magią pożądania
Czy to płynu, czy innej idei żądania.

W rauszu albo pod wpływem podobnego środka,
Żadna myśl rozsądkowa nie trafia do środka.
Szarych, biednych komórek owładniętych grozą,
Poddawanych podstępnie złą metamorfozą.

Tadeusz Miłowit Lubrza

Zbydlęcenie istoty kultury narodu
Hasłami pozornymi i z byle powodu,
Zwłaszcza tam, gdzie się niszczy przyrodzone prawa,
Gdy nie w smak sprawiedliwie podawana strawa…

Często łatwo skutkuje wspólnoty upadkiem,
Zachodzącym niestety podstępem, ukradkiem.
Naród, który w praktyce przeżył już zabory,
Historycznie powinien trzeźwieć od tej pory…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Dzisiaj, chyba nie trzeba udowadniać racji,
Że konieczna reforma naszej demokracji.
Bo, wdrożone odkrycia w wiekowej połowie
Rozwój nam uczyniły nie mieszczący w głowie…

A po kilku epokach mniejszościowych rządów,
Żadnych dotąd nie było reformacji prądów,
Aby ludzkość przetrwała na ziemskim straganie…
Niezbędne demokracji doprecyzowanie!

Tadeusz Miłowit Lubrza

Swoboda ustrojowa ziemska, czy krajowa,
Nazbyt często sprzeczności sama w sobie chowa.
Dążąc bez ograniczeń do czynienia złego,
Bez rozmysłu o skutkach uczynku takiego.

Jak na razie w społecznych ideach dialogu
Nie stworzono trafniejszych zasad dekalogu,
Co trzymają skutecznie w ryzach społeczeństwo,
Chroniąc wartość najwyższą, czyli człowieczeństwo.

Tadeusz Miłowit Lubrza

Gdy Ziemianin wybiera pełną wolność bytu,
Zaprzedaje się piekłu, zwykłemu korytu.
Z człowieczeństwa od razu lecą tylko pióra…
A zyskuje, nie wartość, ale sama góra…

Oni tak manewrują, niczym chłop szczurami,
Byśmy gryźli się z sobą – w worku kamratami.
Walcząc ostro, poważnie traktując zajęcie,
Zostawiamy im kasę, wspaniałość, przyjęcie…

Tadeusz Miłowit Lubrza

Takie myśli na przedzie kroczą przed człowiekiem,
Aby mógł się pochwalić dość sędziwym wiekiem.
Równocześnie w rozboju unicestwia innych,
Czasem się opierając na formule winnych…

Zawinienia nie da się przypisać płodowi,
Stąd pęd do wolności, w mig się usadowi…
Tworząc prawo zabicia w narracji praktyki,
A ideę –nie zabij – teorią etyki.

Tadeusz Miłowit Lubrza

Ludzie, baczcie uważnie gdzieście to trafili?
Można zlecieć do piekieł, nie mieszkając chwili.
Zbratał ogień koksowy, bo po drodze było,
Wedle mediów (na pozór) tam się świetnie żyło.

Tadeusz Miłowit Lubrza