PAPIEROS I INNE NIKOTYNOWE UŻYWKI
Substancje zalecane do używania przez powszechną, głównie XX wieczną reklamę, pozwalające na szpanowanie rasowo-klasowe, zmuszające kulturowo każdego użytkownika do pożądań, aż do tego stopnia, że stały się balsamem przedśmiertnym zwłaszcza na wojnie, czy przed egzekucją, co doprowadziło rodzaj ludzki na skraj małpowanego idiotyzmu, powodującego trwałe, nieodwracalne uszkodzenia organizmu z nieopanowanym dotychczas rakiem na czele.
Karabeusz
WOJNA
Agresywne ukazywanie przewagi etyczno-fizyczno-materialnej, wymuszającej podporządkowanie niewolnicze, albo występujące w rodzaju pośrednim, realizowanym w różnym dolegliwym stopniu z ostateczną formułą pozorowanego demokratycznego systemu prawnego.
Karabeusz
ZDRADA
Odstępstwo od wyuczonych moralno-prawnych postępowań, wynikające z samodzielnej albo wymuszonej głupoty, podbudowanej frustracją, a najczęściej materialnymi obietnicami z lub bez pokrycia.
Karabeusz
SZCZEPIONKA
Produkt wdrażający mikron trucizny, zmuszający mózg do produkcji antyciał, mający zakodowane uboczne oddziaływania w postaci niezbędnego przyswajania lekarstw na wytworzone inne dolegliwości pozwalające przemysłowi farmaceutycznemu utrzymać pożądany parytet w relacji podaż – popyt.
Karabeusz
NARKOTYK I JEMU PODOBNE
Substancja, mająca za zadanie tymczasowe zresetowanie dostępu do superkomputera, inspirowana totalną frustracją z powodu braku umiejętności zgłębienia jego tajników. Reset zbyt głęboki czasami prowadzi do całkowitej eliminacji systemu mózgowego, choć w zamierzeniu nie było takiej chęci, ale zbyt ryzykowne, a zwłaszcza powtarzalne majsterkowanie jest w stanie sprowadzić do lamusa najwyższej klasy sprzęt…
Karabeusz
LEKARSTWO
Środek pobudzający organizm do działań biologiczno-chemiczno-fizjologicznych, określonych ze względu na nazwę medykamentu, których mózg nie potrafi samodzielnie zainspirować, ponieważ właściciel nie zna jeszcze wszystkich instrukcyjnych możliwości swojego superkomputera.
Karabeusz
Ostatni rozgorzała dyskusja na temat projektu ustawy uwalniającej urzędników od odpowiedzialności za decyzje podejmowane w związku z koronawirusem. Ujawnili się zwłaszcza poważni filozofowie, dowodzący, że jest to kompletne bezprawie i bezkarność dla sfery urzędniczej.
W sierpniu wysłuchałem w Polsacie wywiadu z byłym ministrem ds. zdrowia Łukaszem Szumowskim. Profesor tłumaczył, że swoją misję chciał zakończyć na wiosnę 2020 r. Niestety, koronawirus pokrzyżował te plany i dlatego, działając w naszym zdrowotnym interesie pozostał.
Motto: raki
Mam przesiąknięte usta banałem…
Bardzo się cieszę, że chociaż wstałem.
Otwieram oczy, widzę kolory.
Szczęście rozróżniam, aż do tej pory…
Ostatnio jedna z posłanek zwróciła uwagę na potrzebę pozbycia się strachu przed koronawirusem. Mówiła to w kontekście rozpoczynającej się edukacji młodzieży z dniem 1 września 2020 r. Została w mediach zakrzyczana i ośmieszona.