Motto: z Wisławy Szymborskiej…
Nic dwa razy się nie zdarza,
Gdy rwę kartkę z kalendarza,
Każdy dzień nabiera miary
W przemijaniu stałej kary…
Jak się człowiek duszą zraża –
Nic dwa razy się nie zdarza…
Bo przyziemna już natura,
Wymuskana też kultura
Pchają do materializmu,
Stroniąc od spirytyryzmu…
Kiedy głębiej spojrzysz w duszę
Trudność wyznać o tym muszę,
Lecz dopiero w tym wyczuciu
Można mówić o uczuciu
Gdzieś dalekiej inkarnacji.
I, zaznając ducha racji
Wiesz, że jesteś nieśmiertelny,
Jeśli będziesz duszy wierny,
To otrzymasz drugie szanse,
Wcieleń lepszych są awanse!
Możesz byty przybrać różne.
Mieć w zanadrzu myśli próżne,
Ale duchem będziesz stałym,
Jeśli tylko zrozumiałym
Przenikliwym dojrzysz wzrokiem,
To, co trudne zoczyć okiem…
Wówczas w miejsce pesymizmu,
Drzwi otworzysz optymizmu!
Tadeusz Miłowit Lubrza