czyli, jak uwolnić się od toksycznych posłów?
Dnia 9.11.2021 r. obyła się debata sejmowa poświęcona sytuacji na naszej wschodniej granicy, którą w całości z uwagą wysłuchałem. Chciałem ją nazwać debatą hybrydową, w rozumieniu przekształceń działań opozycji w kierunku poważnego potraktowania realnego zagrożenia, ale niestety nie mogę.
Z uwagą przysłuchiwałem się obradom komisji Kongresu USA poświęconym praworządności w Polsce i na Węgrzech, transmitowanym przez TVN. Usłyszałem już krytykę samego faktu mieszania się w nasze wewnętrzne sprawy przez parlament obcego państwa, którą uważam za nieuzasadnioną.
Tajemnicą poliszynela jest, że wszystkie media oszukują, ale czasem w gąszczu wiadomości można dostrzec źdźbło prawdy. W Zaduszki w TVP-Info słuchałem dyskusji polityków na temat pakietu klimatycznego.
Zbliżający się dzień 1 listopada sprzyja zadumie, rozmyślaniom, wspomnieniom, a niekiedy porównaniom czasów współczesnych z ubiegłymi. Skłonni jesteśmy w rozważaniach dochodzić do wniosku, że zmiana następuje na gorsze.
Dzisiejsza polityka urzędników unijnych prowadzi wprost do unicestwienia traktatu międzynarodowego, jeżeli jej władze nie pójdą po rozum do głowy… Nastąpi to w sposób nieuchronny i niezależny od postawy Polski względem wspólnoty europejskiej.
Cała opozycja goni już w piętkę, wymyślając coraz to nowe sposoby pogrążania PiS-u. Zjawisko przybiera tak karykaturalne formy, że rzecz jasna nie może przynieść żadnego korzystnego dla opozycji efektu.
Nieraz zastanawiałem się, jak to się stało, że z państwa, w którym w zasadzie prawnicy starali się przestrzegać przepisów prawa, chociaż te były narzucone przez wytyczony obcy reżim, staliśmy się nagle tak niepraworządni, że norma prawna nie znaczy nic, a dokładniej jest warta mniej niż zero?
Z uwagą przysłuchiwałem się wystąpieniu szefa naszego rządu na forum Parlamentu Europejskiego. Po zakończeniu klarownego wyjaśnienia szeregu istotnych kwestii, oczekiwałem, że rozpocznie się merytoryczna dyskusja. Okazało się, że byłem w błędzie.
Usłyszałem w Polsacie od pewnego politycznego figlarza (za 30 tys. zł miesięcznej pensji), że Niemcy są najserdeczniejszymi przyjaciółmi Polaków, tylko PiS tego nie rozumie!