Historia plecie się oczywista,
Gdy zdrowiem rządzi ekonomista.
Ani rachunku bilansowego,
Czy antidotum dzisiaj nowego
Żądać nie można od tego speca.
Profesjonalna powstaje heca.
Emitowane sprzeczne sygnały,
I szczepionkowy kabaret cały.
Chociaż reforma, to sprawa pilna,
Prawie pół wieku władza bezsilna.
Żadnej konstrukcji systematycznej
Nie przedstawiła gawiedzi licznej.
Wychodzi na to, że w perspektywie,
Czemu rzecz jasna bardzo się dziwie,
Sami stworzymy te Kasy Chorych,
Eliminacją rachunków sporych
Całej unijnej w krąg biurokracji,
Która zarabia na naszej nacji,
Zamiast testować dobre lekarstwo,
Wciska placebo nam tałatajstwo.
Eksperymenty unijnej fiolki,
Przez którą dostać już można kolki…
Ta kontraktacja szczepień milionów
Do alarmowych prowadzi dzwonów…
Bowiem w wyniku zwykłej tandety,
Poprzez medialne autorytety
Wprawnie upłynnia lis nadprodukcję,
Przez strach i kłamstwa, zamiast obdukcję.
Stawka zielona w formie podatku…
Regres przyniesie w sporym naddatku.
Choć w bytowaniu rzeczywistości
Jest guzikowa w swej ułomności.
System stosował niegdyś cwaniaczek,
Gdy premierowski posiadał fraczek.
Medialnie ścisły w pilnym staraniu,
Stąd nie ustawał w tym przyciskaniu…
Czarownej magii guzika przecie,
O czego skutkach już dobrze wiecie.
Z autopsji efekt ten odbieracie,
Gdyż wyszedł guzik w owym temacie.
Podobnie było z rolą Podhala,
Tam, gdzie się pieniądz ogromnie scala.
Bardziej oszczędni miedź zakopują,
A cudotwórcy na tym bazują…
Bajkowy czyniąc dobrobyt stada –
Bo, legendarnie wypaść wypada…
Łatwiej roztaczać czarowne żarty,
Niźli zarządzać w otwarte karty…
Dzisiaj powtórnie ten od guzika…
Z okowów sensu znów się wymyka.
Obiecująco bieży do władzy,
Abyśmy znowu zostali nadzy…!
Teraz, niestety pilnie wypada,
Gdy cała Unia głupoty gada,
Figę pokazać jej guzikową,
Kończąc współpracę wielce niezdrową!
Tadeusz Miłowit Lubrza