Natknąłem się ostatnio na książkę pt. „Mądrość świata – skarbiec aforyzmów”, Wydawnictwo Europa 2005. Po przeglądnięciu wyłowiłem kilka z nich nadających się jak ulał do współczesnych czasów, bo sprzyjają refleksji.
Postanowiłem podzielić się tymi myślami, a następnie pod ich wpływem dodałem własne przemyślenia także, jak sadzę aktualne dla współczesnych bardzo trudnych i złożonych stosunków społecznych, w których przychodzi nam na Niebieskiej Planecie egzystować.
Kto nie zna prawdy jest tylko głupcem. A kto ją zna i nazywa kłamstwem – jest zbrodniarzem – Bertolt Brecht.
Karą kłamcy nie jest to, że nikt mu nie wierzy, lecz to, że sam nie potrafi nikomu uwierzyć – George Bernard Shaw.
Polityka jest sprawą zbyt poważną, aby pozostawić ją w rękach polityków –Charles de Gaulle.
Dekalog jest tylko dlatego tak zwięzły i zrozumiały, że powstał bez pomocy ekspertów i doradców – Charles de Gaulle.
Zazdroszczę głupcom pewności siebie, mają zawsze coś do powiedzenia –Monteskiusz.
***
Żyjemy w ciekawych czasach na miarę umiejętności intelektualnych, które znacznie przeceniamy – TML
Człowiek wykazuje odwagę najczęściej wówczas, gdy na wojnie jest napuszczany jeden na drugiego. Nie starcza mu jednak odwagi, by się sprzeciwić intryganckiej wojnie – TML.
Rozwój nauki i środków przekazu nie prowadzi do poznania prawdy. Zdobycze medialne przeplatając prawdę kłamstwami skutecznie uniemożliwiają jej poznanie – TML.
Przekonanie człowieka o umiejętności logicznego myślenia nie wytrzymuje próby hakerów internetowych i dlatego często wierzymy w składnie złożone miłe dla ucha bajeczki…– TML.
Prawda ma charakter indywidualny, ponieważ każdy usiłuje przypisać ją sobie. Trudno więc mówić o prawdzie obiektywnej, która w istocie rzeczy ma walor wyłącznie umowny…– TML.
Poznanie prawdy o wszechświecie jest tak samo niemożliwe, jak wymyślenie największej liczby, bo każdej można dodać kolejną jedynkę, która zwiększy jej wielkość– TML.
Rządy starające się działać w rzeczywistym interesie społecznym wykształciły precyzyjnie umiejętność ukrywania prawdziwych celów – TML.
Prawda uchodzi za takową tylko dlatego, że potwierdzamy słuchowo i werbalnie określone twierdzenie. Relatywizm, co do faktów ma więc znaczenie całkowicie indywidualne– TML.
Prawda względem kłamstwa może przybrać formułę tak nieprawdopodobną, że nawet w przypływie szczerości nie jesteśmy w stanie przyjąć jej za dobrą monetę, ponieważ wedle prawa Kopernika zły pieniądz zawsze wyprze z obiegu dobry – TML.
Chełpliwość z poziomu poznanej wiedzy często ma charakter iluzji, ponieważ posiadamy ogrom wiadomości bez klucza, za pomocą którego można ją wykorzystać – TML.
Wiara w Boga oznacza nieraz, że człowiek nie poznał jeszcze tajników wszechświata i dlatego uwierzył we własne uosobienie rządzące całym kosmosem – TML.
Religia bez względu na jej prawdziwość jest konieczna na pewnym poziomie rozwoju cywilizacji, ponieważ za pomocą strachu jest w stanie utrzymać w ryzach wierzących w swoje przeznaczenie – TML.
Człowiek bez głębszego powodu wywyższa się względem drugiego, bo takie podejście sprzyja rywalizacji i odzwierciedla regułę, że każdej akcji towarzyszy reakcja. Zachowanie to jest typowym przejawem uspołecznienia jednostki i nie ma szans zaistnieć u samotników – TML.
Miłość do drugiego człowieka ma kontekst czysto społeczny, a jej uwarunkowanie seksualne pozostaje przejawem kulturowym, co potwierdza zjawisko abiogenezy – TML.
Nie może być równości, czy sprawiedliwości na tym świecie, gdyż nie dysponujemy instrumentami zabezpieczającymi te zjawiska, choć od dłuższego czasu tak nam się wydaje – TML.
Odróżnienie prawdy od kłamstwa polityka jest zbliżone do stąpania po polu minowym, dlatego przynosi dość często wybuchowe rezultaty – TML.
Naiwność wyborców polega na tym, że uwierzyli w swoją sprawczą siłę, tymczasem są bezwolnym realizatorem składnie złożonej historii przez trzymających władzę w ręce…– TML.
Rewolucje społeczne są misternym planem zmierzającym do zniewolenia tych, którzy poświęcają się w imię wzniosłych idei – TML.
Człowiek osiągnie wyższy poziom rozwoju wówczas, gdy przestanie zazdrościć czegokolwiek drugiemu i potrafi skoncentrować się wyłącznie na swoim szczęściu – TML.
Bez umiejętności dostrzeżenia własnego szczęścia nie sposób zaprzestać zazdrościć cudzego – TML.
Posiadane pieniądze wyobrażają skalę dobrobytu, który często występując w nadmiarze, nie pozwala dojrzeć prawdziwego szczęścia – TML.
Pieniądz może być jedynie namiastką szczęścia, które zależy od umiejętności posługiwania się nim – TML.
Prawdziwe dobro nie jest definiowalne, gdyż posiada charakter wyłącznie indywidualny i dlatego dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane – TML.
Choroba człowieka jest nieraz stanem wmawianym po to, aby móc czerpać zyski z przemysłu farmaceutycznego – TML.
Zdefiniowanie zdrowia człowieka jest niemożliwe, bo wówczas zbankrutowałby przemysł farmaceutyczny, bez którego nie możemy się obejść we współczesnej erze – TML.
Okresowe zarazy na świecie uzmysławiają nam konieczność współistnienia z lekarstwem, które może wywoływać niezrozumiałe konsekwencje – TML.
Ludzki strach napędza często korzyść tym, którzy pod płaszczykiem niesienia pomocy wykorzystują naszą niewiedzę – TML.
Rewolucje korzystają ze skrajnej nędzy po to, aby wprowadzić człowieka w reżimowy kierat jeszcze bardziej nędzny niż poprzednia egzystencja – TML.
Prawda ma dwa skrajne oblicza, które uwierają nas jak awers i rewers w procesie dociekania istoty sprawy – TML.
Kto nie ma wątpliwości w prowadzonych rozważaniach o prawdzie, godzien jest szczególnego politowania w świetle filozoficznej zasady: wiem, że nic nie wiem – TML.
Tadeusz Miłowit Lubrza