K. Nie zrozumiałem jak przynależność do partii reżimowej powodowała negatywne skutki w ówczesnych wyborach?
TMN. Mało kto potrafił odeprzeć zarzuty związane z członkostwem w takiej partii, które w kręgach prywatnych były stawiane także mnie, ale konsekwentnie wyjaśniałem, że z moralnego punktu widzenia moja przynależność do SD w opisanych uwarunkowaniach nie może być oceniana negatywnie.
K. Czy nie bierzesz pod uwagę, że szereg osób znalazło się na liście współpracowników Służby Bezpieczeństwa przez przypadek?
TMN. Zapewne tak było w przypadku pewnej liczby podmiotów.
K. Wobec tego, co z prawami obywatelskimi takiej osoby, która nie miała możliwości się bronić?
K. Dotychczasowe rozmowy prowadzą do logicznego wniosku wynikającego ze zdrowego rozsądku, że posiadamy lekarstwo na uzdrowienie polskiego systemu prawnego, ale go nie używamy. Dlaczego?
K. W jaki sposób istnienie legalnej wykładni ustaw może wpłynąć na poprawę praworządności urzędniczej, z którą dzisiaj nie jest najlepiej?
TMN. Sam fakt funkcjonowania legalnej wykładni ustaw z psychologicznego punktu widzenia zmieni nastawienie urzędników do przestrzegania prawa, ponieważ wyeliminuje powszechną dowolność interpretacji prawa. Przykładowo, wiążące wyjaśnienie danego przepisu wykluczy nie tylko odmienną jego wykładnię przez sąd, ale też przez urzędnika państwowego, czy samorządowego.
K. Dlaczego instytucję legalnej wykładni ustaw podnosisz przy omawianiu każdej sprawy o prawnym charakterze?
TMN. Przyjmując, że prawo uchwalamy po to, aby było przestrzegane, a formuła sprawiedliwości wymaga identycznego jego zastosowania w analogicznych sprawach co do stanu faktycznego, to niezbędna jest dla zapewnienia tych zasad legalna wykładnia ustaw.
K. Kiedy rozpoczęliśmy rozmowę, zaproponowałem ogólny tytuł: „Dialog”. Poprosiłeś od razu o dopisanie słowa: „konstruktywny”, dlaczego?
TMN. Dialogiem definicyjnie jest każda rozmowa prowadzona między dwojgiem ludzi bez względu na sens i znaczenie. Dialog konstruktywny to wymiana myśli budująca, dodatnia, twórcza. Pojęcie to odnoszę jednak zasadniczo nie do nas, ale do Czytelnika.
K. Jak można wyjść z tego impasu, czyli doprowadzić do przywrócenia legalnej wykładni ustaw i rozpoczęcia stopniowej naprawy reguł funkcjonowania polskiego prawa?
K. Czy możemy powiedzieć, że omawiane problemy z prawem, to jest nasz polski kłopot i dlatego stale pozostajemy w sporze z urzędnikami brukselskimi?
K. Mówiliśmy o Jarosławie Kaczyńskim którego uznajesz za idealistę. Dlaczego on, jako doktor nauk prawnych nie zmierza do naprawy systemu polskiego prawa?
K. Czy mam rozumieć, że to, co widzimy medialnie jest jakąś sztuczną grą, którą politycy prowadzą ze społeczeństwem?
TMN. Taka jest niestety przykra prawda, której my, wyborcy nie dostrzegamy lub nie chcemy dostrzec, uczestnicząc niekiedy w sposób zaangażowany w tym cyrku absurdów.